1 grudnia 1942 roku Niemcy utworzyli obóz dla polskich dzieci i młodzieży na wyodrębnionym terenie Litzmannstadt Ghetto. Wejście na teren obozu prowadziło od ul. Przemysłowej i stąd jego nazwa, czyli „obóz przy Przemysłowej”. Kierowano tu dzieci polskie w wieku 8-16 lat z terenów włączonych do Rzeszy oraz Generalnego Gubernatorstwa. Trafiały tu dzieci z sierocińców czy bezdomne, a także, te, których rodzice przebywali w więzieniach lub w obozach oraz oskarżone np. o drobne kradzieże czy nielegalny handel.
W obozie dzieci ciężko pracowały po kilkanaście godzin. Chłopcy najczęściej zajmowali się prostowaniem igieł tkackich, czy wyplataniem mat z wikliny. Natomiast dziewczęta angażowano np. do prac krawieckich. Niemiecki obóz funkcjonował do 19 stycznia 1945 roku. Przez obóz przeszło kilka tysięcy dzieci, część z nich zginęła. Przyczyną ich śmierci były głodowe racje żywnościowe, praca ponad siły, fatalne warunki sanitarne i brutalne traktowanie młodocianych więźniów.
Aby uczcić pamięć dzieci więzionych i zamordowanych w obozie przy ulicy Przemysłowej, w Parku im. Szarych Szeregów 9 maja 1971 r. odsłonięto pomnik Pękniętego Serca. Ośmiometrowy monument zaprojektowała Jadwiga Janus oraz Ludwik Mackiewicz.